Voorwoord

In 1972 sluit het internaat van de Aartsbisschoppelijke kweekschool St.-Ludgerus in Hilversum. De laatste interne leerlingen gaan op kamers en de vrijgekomen ruimte wordt verhuurd aan de Evangelische Omroep. Een tijdperk wordt afgesloten. Vanaf 1909, toen de kweekschool in Hilversum haar poort opende, werden jonge mensen opgeleid tot onderwijzer met het doel katholiek onderwijs te verzorgen in het aartsbisdom. De eerste aanzet was gegeven in 1897 in Utrecht toen de Fraters van Utrecht toestemming kregen een R.K. Bijzondere kweekschool te stichten. In 1909 werd deze school verplaatst naar Hilversum. Aanvankelijk werden er per jaar 24 kwekelingen toegelaten en de opleiding duurde vier jaar. Op oude foto’s kun je de jongens bezig zien in de volkstuintjes bij de school om op die manier een bijdrage te leveren aan de verbouwing van hun dagelijkse kostje. Het was dus een echte kostschool, iedereen was intern.
Twee wereldoorlogen moesten overwonnen worden. De eerste verliep redelijk rustig en het onderwijs kon gewoon doorgang vinden. De tweede wereldoorlog verdreef de gehele kweekschoolbevolking uit Hilversum. De refter, de leslokalen, de gymzaal en zelfs de kapel moesten een vreemde bezetting dulden. De kapel en de linkervleugel waren tussen 1920 en 1924 nieuw aangebouwd. Vanwege de grote toeloop van leerlingen werd het gebouw uitgebreid en gemoderniseerd. Vanaf die tijd is het verschijnsel “parallelklas” ontstaan. Eén ding bleef bij het oude: iedereen was intern.
Van 1940 tot1945 was frater Marcellus directeur van de school en frater Willibrordo de prefect van het internaat. Na de oorlog zou Willibrordo beide functies in zich verenigen. Een combinatie van overste, directeur en/of prefect was sinds 1924 de gewoonste zaak van de wereld.
De toenmalige rector Braakhuis en de fraters Marcellus, Willibrordo en Cornelius hadden de leiding toen in 1941 alles en iedereen de kweekschool moest verlaten. In Baarn, bij pension Hageman werd tot mei 1945 een tijdelijk onderkomen gevonden. Het was in die periode dat “Ons Lekenspel” en dus Antoon Sweers zijn intrede deed. Ter ere van het zilveren ambtsjubileum van Piet Oomes, leraar Nederlands sinds 1923 werd een toneelstuk opgevoerd. Bij het gouden jubileum in 1964 werd de actieve onderwijsloopbaan van de heer Oomes, ooit zelf kwekeling op Ludgerus, afgesloten met het openluchtspel “Lucifer” van Vondel. Dit was tevens het laatste grote spel dat in het eigen openluchttheater werd opgevoerd.

Behalve in de hoogte van het kostgeld vonden er in de loop der tijd meer veranderingen plaats. In 1955 werd de eerste externe leerling ingeschreven. Het verplichte misbezoek doordeweeks en het rozenhoedje werden afgeschaft, er kwam voorzichtig iets meer vrijheid en er verschenen meer lekenleraren. Wat opvalt is dat deze mannen ooit als leerling op de St.-Ludgeruskweekschool hebben gezeten. Naast de heer Oomes zijn dat de heren Burie, Roelofse, Verspaay en iets later Gerard Schnieders, Bert van Berkel en nog enkele andere.
In 1957 werd de opleiding vijfjarig. De hoofdakte kwam als laatste leerkring binnen het kweekschoolgebeuren. Door deze uitbreiding moest er meer slaapgelegenheid komen en die werd gevonden in de verbouwing van een oude loods tot slaapzaal voor de eersteklassers. Na tien jaar blijkt de slaapzaal niet meer nodig en wordt nog een tijdje als overblijfruimte en feestzaal gebruikt.
Halverwege de zestiger jaren verdwijnt bij de fraters de zwarte toog omplaats te maken voor een donkergrijs pak. Veel fraters laten zich vanaf dat moment bij hun officiële achternaam noemen. Het eerst zo naar binnen gerichte leven richt zijn blik meer op de buitenwereld. Er volgt een periode van herbezinning, uittreding en omschakeling. De nieuwe kweekschoolwet maakt van de kweekschool een pabo en zo ontstaat er in het Ludgerusgebouw een havo-top met een pabohoofd. Dit heeft tot gevolg dat de school ook meisjes moet toelaten. De internaatafdeling is inmiddels zo dunbevolkt dat de fraters besluiten deze op te heffen! In 1972 is dit een feit. De overgebleven fraters verhuizen naar een paar herenhuizen in Hilversum en de EO neemt bezit van het kloostergedeelte aan de Oude Amersfoortseweg 79. In 1985 volgt de fusie en verplaatsing van de pabo-afdeling naar Utrecht waar het ooit in 1897 begon …….  De kring is rond.